Zoals gezegd zitten we in Sabang. Wat ik trouwens vergeten was te zeggen is dat de stille Japanner van onze tour in PP bij de laatste stop over een steen struikelde. Beschaamd lachend keek hij rond en zag mijn glimlach. In wat onverstaanbaar gebrabbel zei hij iets tegen zijn vrouw die vervolgens zei: 'He said you look like young Bruce Willis. Pretty with nice smile!'. Nou bedankt voor het 'compliment'. Kaal, littekens en een haakneus is Tha Bomb in Japan blijkbaar. Vanochtend (zaterdag 17-11) moesten we er opnieuw vroeg uit. Om 6.30u.heb ik de wekker nog een dreun gegeven maar om 6.45u.was het toch echt tijd voor actie. We moesten om 8u.op de pier zijn om daar een bootje naar de ondergrondse rivier te pakken. We konden deze boot delen met 3 anderen. Een jonge Amerikaan die vanuit PP op de motor gekomen was voor een dagtrip en een Zwitsers stel. Met een bangka (smal bootje met bamboe drijvers aan beide kanten) werden we in zo'n 15 minuten afgezet bij het strandje dat verscholen ligt in een baai. De uitmonding van de rivier zorgt voor brak water waarin je vanwege de ecologische waarde niet mag zwemmen. Het water in de baai is rustig en de kalstenen rotsen er omheen zorgen voor een mooi plaatje. Voorzien van een mooie maar te kleine bouwhelm werden we in het kleinere bootje geloosd. Natuurlijk werden er, zoals in de Efteling, door de plaatselijke fotografen een aantal foto's gemaakt die je nadien kan kopen. De grot van binnen is mooi.Voorzien van een zoeklicht bediend door de Amerikaan, werd er uitleg gegeven over de stalagtieten en -mieten in de vorm van de 3 koningen, de div.soorten groente en fruit en het laatste avondmaal. Druipend van het vocht, zorgt de grot voor een riante vleermuis en vogelvilla. Ook de vogels waarvan het nest gebruikt wordt voor een soep met helende werking, vlogen hier rond.We moesten uitkijken voor de guano (poep) die gelost wordt door de vliegeniers die boven de boot fladderen. Na zo'n 1,5km en 45 minuten was er weer zonlicht te zien en konden we weer per bangka terug naar het strand van Sabang. Daar aangekomen was het tijd voor de lunch en de plannimg voor de komende dagen. We hebben besloten om morgenochtend (18-11) naar Port Barton te varen. Om 8uur worden we bij onze vriend van Green Verde verwacht om via de kust in 3 a 4 uur naar Port Barton te varen. Het alternatief was om 7uur in een minivan gepropt te zitten. Port Barton ligt net als Sabang aan de westkust van Palawan. Toch jammer dat ze hoofdweg op het eiland aan de oostkant hebben aangelegd. Vandaar de veel langere duur van de busrit en de keuze voor de boot. In de middag was het na het strand weer tijd voor een drankje. Sheradin Beach Resort, de meest luxe accommodatie in Sabang, heeft een mooi terras aan het strand dus streken we daar neer. Na een half uurtje werden we door een medewerkster aangesproken: 'Would you like to do a potoshoot for ouw hotel?'. Uhhhh... Bezweet, een nat shirt en natte zwembroek, ongeschoren... Ja, ik snap de vraag wel.Ik lijk immers niet voor niks op Bruce Willis! Uitbuiten die kans! 'Ok,but what should I do for the picture then?'. Het blijkt te gaan om het rijden van een paar rondjes op een van de nieuwe Segways. Je weet wel, van die tweewielers waar je rechtop op staat en door naar voren te gaan hangen vooruit gaat. Een technisch snufje als speelgoedje voor hotelgasten dus. Met een prijs van omgerekend € 10.000,- is zo'n ding hier duurder dan een auto. En dan vragen ze of ik er even mee langs een zwembad wil crossen?! Tuurlijk joh, kom maar op. De dame biedt zelfs free drinks aan, dus het wordt alleen maar mooier :). Het hangend rijden/remmen went snel en al even snel zit er een vlot tempo in de rondjes. Na een aantal foto's is het tijd voor de volgende route: zigzaggend langs het zwembad. Uhhhh.... Ik ben Bruce Willis, ik kan dat! Die Hard, Die Harder, Die Quickly! Nou was geëlectrocuteerd worden in het zwembad door een € 10.000,- kostende Segway van een paar honderd kilo niet mijn planning. Maar was het niet de eigenaar/bedenker van Segway zelf die in 2012 gestorven is doordat hij met zo'n ding van een klif afgereden is? Na de rit werden we nog gevraagd voor een fotoshoot bij het romantic dinner at sunset. Dit hebben vanwege tijdgebrek toch maar overgeslagen. Bij het weggaan kwam de ober netjes aangeven dat de genuttigde drankjes on the house waren. Zo hoort het! Alsof Bruce Willis zou betalen voor z'n eten en drinken op de set. Leuk hoor, fotomodel voor een dag.